Op de boot naar Prince Rupert (Insite Passage) – 3 juni

Om kwart voor vijf gaat de mobiel (onze wekker). Langzaam wordt iedereen wakker. Aankleden, tassen in de auto en op naar de haven. Het wordt een hele relaxte boottocht.

Het is niet druk op de boot, maar 147 passagiers terwijl er maximaal 600 op kunnen. Dus ruimte zat voor de kinderen om rond te lopen en zich te vermaken. De tocht is prachtig. Het lijkt wel een Noors fjorden landschap.

 

Jasper ziet net nadat we zijn vertrokken een walvis. We geloven hem bijna niet, maar inderdaad er zwemmen twee walvissen langszij. Het is continu een fantastisch uitzicht met eilanden, bergen met besneeuwde toppen, laaghangende wolken en groene bossen. Keer op keer opletten of we geen walvissen, orca’s of dolfijnen zien. Dat wordt omgeroepen, maar ik zie ze niet. Het is zo’n 12 graden, dus best koud, en het regent veel, maar dat mag de pret niet drukken. ’s Avonds om half elf komen we aan in Prince Rupert. Snel naar ons hotel en naar bed.

 

De volgende dag bepalen we onze vervolgroute. We maken ons klaar voor een rit naar Terrace en daar willen we een paar dagen blijven. Vervolgens willen we richting Stewart gaan en vandaar een uitstapje naar Alaska. Ik voel me na anderhalve week reizen al zo stijf als een plank. Ik heb van die elastieke banden gekocht en die wil ik straks gaan gebruiken, haha, zal wel niks van komen, maar goed.

 

Ik ben ook de kluts een beetje kwijt van welke dag het is en welke datum. Ik zou wel ff met thuis een bakkie koffie willen drinken (hier drinken ze nogal erg slappe koffie). Maar goed, ik ga wel ff met Ak een kopje koffie drinken en ik ren wel even achter Wessel aan in de supermarkt, dan heb ik mijn oefeningen ook weer gehad. Die supermarkten hier zijn zo groot, dat we elke keer weer moeten bijkomen als we er uit komen.