De weg naar de camping was supergaaf, voor mij als bestuurder althans. Een enorm kronkelende weg met mega haarspeldbochten dwars door de bergen. De rest van de familie is erg rustig geworden (lees misselijk...).
Onderweg zien we al een aantal zeer imponerende Sequoia's; hele oude, grote, dikke bomen. Het bordje bij de camping (Lodgepole) die we op het oog hebben zegt FULL. Maar we vragen toch na of ze voor ons nog een plekje hebben en ja, joepie ze hebben nog enkele plaatsen vrij.
Het is maar voor twee nachten en we moeten een beetje passen en meten om beide tentjes neer te zetten, maar het is en ontzettende leuke camping. Riviertje, waterval, rotsen, bos en een hele aangename temperatuur van ongeveer 23 graden. Het is hier een stuk koeler, omdat we best hoog zitten, 6300 feet (ruim 2000 meter). 's Nachts is het zelfs bijna koud. 's Avonds genieten we van de prachtige sterrenhemel. Als Wessel slaapt gaan we met zijn allen even aan de slag. We hangen ballonnen aan de tent, pakken alle cadeautjes in, maken een verjaardagmuts en versieren de binnenkant van de tent met slingers.
31 juli – Sequoia – Wessel jarig – hieperdepiep hoera!!!
Wessel wordt wakker met een glimlach op zijn snuit. Hij weet het onmiddellijk: vandaag ben ik jarig!
We roepen Jasper en Charlotte in onze tent en Wessel krijgt een stapel cadeautjes. Een zwaard met geluid (al snel de batterijen er uitgehaald), een auto met afstandbediening, een kleurboek met stiften en een Pizzahut-restaurant-set. Na het ontbijt gaan we op de rotsen klimmen en kijken we bij de waterval. Wessel klimt als Spiderman en Jasper en Lot klimmen de hoogste rotsen op. Het is een hele mooie plek.
Na een uurtje wandelen besluiten we naar het campingcentrum te gaan. Er is een soort bakker annex ijssalon en daar gaan we wat lekkers bestellen. Buiten aan een tafeltje zingen we eerst nog lang-zal-hij-leven voor Wessel met verjaardagmuts en dan smikkelen we van superlekker ijs: chocolade, aardbeien, fudge (soort chocolade caramel) en lemon-meringue-pie.
Het is zoveel dat we het niet eens op krijgen. Daarna nog even met het speelgoed spelen (Jas en Lot hebben er ook veel schik mee) en dan gaan we op pad. We gaan het Giant-Forrest (reuzenbos) bekijken. Er is een trail en een leuk museum, met veel informatie over de Sequoia's en het ontstaan van dit gebied. Het bos is prachtig. Je loopt tussen die ongelooflijk hoge, dikke bomen en je voelt je net klein duimpje worden. De hoogste bomen zijn meer dan 300 feet, ofwel ruim 100 meter hoog. We wandelen 'bear mountain' op en lopen rond de meadow (soort weide). Later op de middag gaan we naar de General Sherman Tree. Dit is niet de dikste of de grootste boom, maar de boom met het grootste houtvolume. Ja, ja, je moet er maar opkomen.
's Avonds houden we een soort barbecue met buffet voor Wessel's verjaardag. Het vlees bakt niet echt lekker op het ijzeren rooster op onze vuurpit, dus we pakken de koekenpan er maar bij. Lekker wijntje erbij, broodjes, salades, vuurtje aan en langzaam komt de mooie sterrenhemel weer tevoorschijn.
1 augustus – Sequoia:
We moeten verplaatsen. We hebben ons vanochtend om acht uur gemeld bij het register-office (registratiekantoor). Wij stonden er als eerste en gelukkig maar. Onze huidige plaats is al gereserveerd, maar ze hebben nog één ander plekje vrij. Voor ons dus!
We willen hier graag nog wat langer blijven. Helaas is deze plaats ook maar voor één nacht, dus morgen moeten we ons weer melden. Het is aardig druk op de camping, maar onze plek is heel rustig. Het ligt tegen een berghelling aan en wordt omringd door rotsen. Na een uurtje verhuizen zijn we weer gesetteld. De tenten passen royaal en uiteraard weer een vuurtje en een picknickbank. De kids zijn al snel de helling op om op de rotsen te klimmen. Na een tijdje komen ze weer terug en verdwijnen ze weer om in het riviertje te gaan ze zwemmen.
Ak en ik drinken bij de tent een kopje koffie. Zegt Ak ineens, 'Jacq, een beer achter je'. Komt er een paar meter achter me, tussen de rotsblokken door, een beer aangelopen. En achter die beer komt een jong beertje aangerend. Wauw, wat super, mega gaaf!! We lopen snel naar de auto, en blijven daar staan kijken naar hoe de beer onze kampeerplek verkent. Hij snuffelt bij de tafel, wandelt tussen de tenten door en ruikt eens even aan onze plastic box met potten en pannen erin.
We vonden de berenmaatregelen hier eigenlijk een beetje overdreven. Alles wat eetbaar is of wat een geurtje heeft moet in de berenkluis (metalen kast die op slot kan). Dus ook behalve alle eten en drinken, ook tandpasta, shampoo en andere toiletspulletjes. Het mag ook niet in de auto, want beren kunnen dan je auto slopen. Wij hadden alles goed opgeruimd, behalve de box met potten en pannen, maar die vond de beer gelukkig niet interessant. Toch wel goed afgewassen dus, ondanks het koude water. We blijven zo nog een tijdje kijken en foto's maken.
Dan loopt de beer, en het jong huppelt er achter aan, naar een kampeerplek verderop. Axel gaat snel de parkrangers waarschuwen. Die komen er gelijk aangescheurd, springen uit de auto en roepen heel hard naar de beer en klappen heel hard in hun handen. Zo jagen ze de beren weer terug in het bos. De rangers blijven nog een paar uur in de buurt, want blijkbaar is een moederbeer met een jong niet iets om al te licht over te denken.
2 augustus – Sequoia:
Om acht uur 's morgens staan we weer voor het register-office, terwijl dit pas om negen uur opengaat, maar met een krantje en een beker koffie gaat de tijd wel snel. We krijgen weer een plaats voor één nacht en we moeten weer verkassen. Het nadeel van niet reserveren in het hoogseizoen.
We rijden naar Crystal Cave, schijnen mooie grotten te zijn. Maar voordat we erin gaan zien we een bord staan dat je kaartjes moet kopen op onze camping, dus weer terug naar de camping om kaartjes te halen. Maar helaas, de kaartjes voor vandaag zijn al uitverkocht. Dan maar een andere kant op. We rijden naar Crescent Meadows, en stoppen onderweg bij enkele plaatsen zoals de tunneltree; waar je met de auto door een tunnel in een boom kunt rijden. Bij Crescent Meadows maken we een heerlijke wandeling van een paar uur.
Onderweg zien we de oudste cabin (blokhut) van Sequoia, halverwege de 19e eeuw gemaakt in een omgevallen Sequoia. We lopen door het bos, langs een veld met bloemen met hert en zien ondertussen de meest bijzondere Sequoia's, zoals de Chimney. Deze megagrote boom is door een bosbrand van binnen helemaal uitgehold, maar heeft het wel overleefd.
Ook klimmen de kids op een enorme grote omgevallen Sequoia en dat is best hoog. Flink hongerig en moe stappen we in de auto, altijd garant voor een gezellige stemming in de auto, vooral als Ak nog een rots wil bekijken. We gaan snel naar de tent, eten koken en alvast wat inpakken, want morgen vertrekken we vroeg richting Sacramento.
